1) اقوام آریایی مهاجر به ایران مثل آریایی های هند خدایان متعددی را می پرستیدند و آن ها را بلع (بخشنده)، اهوره (سرور) و امرتا (بی مرگی) می خواندند.
2) آنان برای خشنودی خدایان حیوانات را قربانی می کردند و سرودها و نیایش ها (دعاهای) گوناگونی می خواندند.
3) افرادی با عنوان مغ مراسم و تشریفات دینی را اجرا میکردند.
4) اقوام آریایی بر خلاف مردمان ایلام، بین النهرین، یونان و ... برای خدایان خویش معابد با شکوه می ساختند.
5) آریاییان همچنین برخی عناصر طبیعی مانند آب آتش و خاک را مقدس می شمردند .
نکته
مجریان مراسم وتشریفات دینی آریاییان افرادی به نام مغ بوده اند.
آنان اعتقاد داشتند که نفوذ و قدرت خدایانشان محدود به ناحیه و شهر خاصی نمی شود، بلکه تمام قلمرو گیتی را در برمیگیرد.
نکته
پیام آور (پیامبر) ظهور کرده در میان ایرانیان باستان زرتشت نام دارد.